Muşmula, ceviz, badem, keçiboynuzu, kuşburnu, böğürtlen gibi türlerin zaten ilaçlanmadığı veya doğada kendiliğinden yetiştiği gibi yaygın bir kanı var? Bunların organik olarak sertifikalandırılmasına gerek var mı?
Evet. Çünkü, dağda, ormanda, merada ya da insanın erişemediği yerlerde yetişen veya bitki koruma uygulamalarına fazla ihtiyaç duymayan ürünler, bir ürünü organik olarak tanımlamamız için yeterli değil. Organik yetiştiricilik için sadece bir ürüne ilaç değmiyor olması yeterli değil. Denetlenmesi, izlenebilirliği, kayıtlı olması gibi uygulamalar büyük önem taşıyor. Bazı türlerin, kendi fizyolojik özellikleri nedeniyle hastalıklara, zararlılara ve yabancı otlarla birlikte kuraklık, tuzluluk gibi çevresel faktörlere dayanıklı olduklarından söz edebiliriz. Ancak bunların hiçbiri dağda, dere boyunda veya zirai mücadeleye gerek olmadan yetişen bir ürünün organik olarak ifade edilmesini sağlamıyor. Böğürtlen, kuşburnu gibi türler dağlarda, ormanlarda, bayırda, yol kenarlarında çok rahat kendiliğinden yetişebiliyor. Ama otoyola yakın oluşları (egzoz gazı vs. etkiler nedeniyle), yan araziden üzerlerine ilaç bulaşıp bulaşmadığı, kimyasal gübre atılıp atılmadığı gibi soruların yanıtlarına göre yapılan kontrol ve belgeleme sadece organik tarımda uygulanıyor. Günümüzde kestane, kuşburnu, kızılcık, böğütlen, ceviz gibi türler kültüre alınmış bahçelerde üretilebiliyor. Bu yoğun yetiştirme alanlarında yabani ot veya zararlı böcek ilaçları ve kimyasal gübre kullanılabiliyor. Örneğin, avokado zirai mücadele gerektirmeyebilir ancak avokadolar genellikle narenciye bahçeleri arasında oluyor ve narenciyeye yapılan ilaçlamadan etkilenebiliyor. Bir diğer önemli konu da, ürünlerin stok takibi ve izlenebilirliği. Çok güvendiğiniz bir köylü hiç ilaç atılmayan cevizlerine talep fazla olduğunda hiç tanımadığınız bir komşusunun cevizlerini, muşmulasını ya da kızılcığını alıp satmaya başlayabilir. Bu nedenle ürün ne olursa olsun sertifikasyon için kontrol ve izlenebilirliğe ihtiyaç duyuluyor.